Ένα «ημίγλυκο» κέικ που πολύ μας άρεσε!
Σας έλεγα προ ημερών σε προηγούμενη αλλά πρόσφατη ανάρτηση ότι κάτι πήρα κι εγώ από το πανάκριβο KaDeVe του Βερολίνου, μιας και έτυχε να είμαι εκεί σε εποχή εκπτώσεων. Εκτός λοιπόν από κάποια αναμνηστικά μικροπράγματα μια εξαιρετική αγορά από το τμήμα με τα είδη κουζίνας ήταν και μια φόρμα (θα τη δείτε παρακάτω στο «επί το έργον») από cast aluminum, από εκείνες τις ωραίες που πάντα ήθελα.
Τη βρήκα σε πολύ καλή τιμή κι όπως είχα αγανακτήσει πρόσφατα με μια από τις φόρμες μου που –παρ’ όλη την προσοχή- έβγαλε το κέικ μου κομμένο στη μέση, την έκανα τη δαπάνη. Το θυμάστε υποθέτω, το είχα αναφέρει σ’ εκείνη τη συνταγή γιατί το ξανάφτιαξα για να το ανεβάσω εδώ. Ε, και για να τη δοκιμάσω επέλεξα ένα κέικ από το γερμανικό βιβλίο με τις συνταγές που θα δείτε πιο κάτω.
Δεν το άφησα βέβαια ήσυχο, το «πείραξα» και το έφερα στα δικά μου μέτρα. Δηλαδή αντί whipping cream και margarine που πρότεινε ο δημιουργός, εγώ έβαλα το δικό μας γιαουρτάκι και ελαιόλαδο την πρώτη φορά, ενώ τη δεύτερη έβαλα γάλα και μισό ελαιόλαδο μισό βούτυρο. Άλλαξα βέβαια τις ποσότητες των αυγών γιατί τώρα είχα πιο «υγρά» συστατικά. Επίσης, επειδή είχα 2-3 κομματάκια από διάφορα αποξηραμένα φρούτα, τα ψιλόκοψα για το κέικ μου αντικαθιστώντας το ένα από τα δυο είδη σταφίδας που ήθελε η αρχική συνταγή.
Έτσι προέκυψε ένα αποτέλεσμα που μας άρεσε και τις δυο φορές που έφτιαξα το κέικ μαγιάς. Είναι κάτι ανάμεσα σε ψωμί και κέικ, όχι υπερβολικά γλυκό και διατηρείται φρέσκο περισσότερες μέρες από τα κοινά κέικ. Αν και σχεδόν πάντα στην πρώτη δοκιμή μιας συνταγής την ακολουθώ κατά γράμμα, εδώ αυτοσχεδίασα επειδή ήταν δύσκολο να προμηθευτώ τα υλικά κυριακάτικα. Μπορώ να πω ότι το «πείραμα» πέτυχε.
Παρόλο που στο βιβλίο αναφέρεται σαν ένας τύπος Κugelhopf (όχι κλασικό) δεν έμοιαζε με άλλες συνταγές που έχω δοκιμάσει. Και πιο ρευστή ζύμη είχε και πιο εύκολο είναι και πιο γρήγορα έγινε. Και η φόρμα αποδείχτηκε εξαιρετική! Ήδη έχω φτιάξει και άλλα κέικ μου σ’ αυτήν όχι μόνο έχουν βγει ακέραια αλλά έχουν και μια υπέροχη επιφάνεια! Τα άξιζε τα λεφτά της και τον κόπο να την κουβαλώ από το Βερολίνο 😉 !
Υλικά
400gr αλεύρι για όλες τις χρήσεις
1 φακελάκι ξηρή μαγιά
2 βανιλίνες
3 μεγάλα αυγά
Ελάχιστο αλάτι
125gr ζάχαρη
100ml ελαιόλαδο
1 κεσεδάκι των 200gr γιαούρτι
150-200gr ψιλοκομμένα ξερά φρούτα (σταφίδες-σύκα-δαμάσκηνα- βερίκοκα κλπ)
50gr χοντροτριμμένα αμύγδαλα ή καρύδια
Αν θέλουμε, λίγη ζάχαρη άχνη για το σερβίρισμα
Δεύτερη εκδοχή:
Αντί σκέτο ελαιόλαδο: 50ml ελαιόλαδο-50gr βούτυρο σε θερμοκρασία δωματίου
Αντί για γιαούρτι: 200ml πλήρες χλιαρό γάλα
Επί το έργον
Ανακατεύουμε σε ένα μπολ το αλεύρι με τη ζάχαρη και τη μαγιά. Σε άλλο πιο ευρύχωρο μπολ χτυπάμε το ελαιόλαδο με τα αυγά και το γιαούρτι και προσθέτουμε το αλάτι και τις βανίλιες. Ανακατεύουμε τα δυο μείγματα ζυμώνοντας με τον γάντζο σταθερού μίξερ ή του μίξερ χεριού ώστε να έχουμε μια ελαστική ζύμη και προσθέτουμε τα ξερά φρούτα και τον ξηρό καρπό της επιλογής μας.
Πρώτη παρασκευή:
Σκεπάζουμε το ζυμάρι μας να φουσκώσει (δεν παίρνει πολλή ώρα…) και όταν ετοιμαστεί το ξαναζυμώνουμε με το χέρι ή με μια σπάτουλα και το αδειάζουμε σε καλολαδωμένη φόρμα. Σκεπάζουμε την φόρμα με μεμβράνη και μετά με μια πετσέτα και όταν φουσκώσει και πάλι, ψήνουμε το κέικ μας σε προθερμασμένο στους 170 βαθμούς φούρνο (αντιστάσεις) για 45-50 λεπτά.
Δεύτερη παρασκευή:
Βάζουμε την φόρμα στη σχάρα που είναι κάτω από τη μεσαία και στα 35 περίπου λεπτά την σκεπάζουμε με χαρτί ψησίματος για να μην αρπάξει η επιφάνεια. Περιμένουμε για κανένα δεκάλεπτο και την αναποδογυρίζουμε σε σχάρα να κρυώσει το κέικ μας.
Παρατηρήσεις
- Την πρώτη φορά φούσκωσε διαφορετικά το κέικ γιατί ήταν λίγο πιο κρύα απ’ όσο έπρεπε τα υλικά μου (αυγά και γιαούρτι…) και δεν είχα υπομονή-μάλλον χρόνο- να περιμένω. Πήρε λίγο παραπάνω χρόνο στο ανέβασμα αλλά ήταν εξίσου νόστιμο. Καλό είναι λοιπόν να είναι όλα σε θερμοκρασία δωματίου. Ειδικά αν βάλουμε γάλα μπορούμε και να το χρησιμοποιήσουμε ελαφρά χλιαρό.
- Τη δεύτερη φορά έβαλα λίγη χιώτικη μαστίχα (2-3 «δάκρυα») που την άλεσα μαζί με λίγη από τη ζάχαρη. Του πήγαινε πολύ!
- Για να το διατηρήσω το τύλιξα αφού κρύωσε με μεμβράνη όπως κάνουμε με τα τσουρέκια.
- Είναι πιο σταθερό από τα κοινά κέικ, δεν τρίβεται, κι έτσι προσφέρεται για ταπεράκια σχολείου και γραφείου.
Βαγγελιώ Κασσαπάκη
Η Βαγγελιώ, δημιουργός, υπεύθυνη για το βασικό περιεχόμενο και "ψυχή" του site, είναι μαθηματικός, πτυχιούχος της Σχολής Ανθρωπιστικών Επιστημών του Ε.Α.Π. (Σπουδές στον Ευρωπαϊκό Πολιτισμό) με σεμινάρια και επιμορφώσεις στην "Κρητική Διατροφή" και καταρτισμένη στο πρόγραμμα "Γαστρονομικός Τουρισμός και Διεθνής Γαστρονομία" του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου. Μαγείρισσα με μεράκι και περιέργεια για τα παλιά και τα καινούρια εδέσματα, τα παλιά και τα καινούρια προϊόντα και υλικά που παράγει η Κρήτη αλλά και όλος ο κόσμος. Κυρίως και πάνω από όλα όπως λέει η ίδια, μητέρα και γιαγιά υπέροχων παιδιών και εγγονιών που ευτυχώς έχουν μάθει να εκτιμούν την καλή κουζίνα και τις σωστές πρώτες ύλες!
